Hocaların hocacı Cemil Taşçıoğlu'na 'Büyük Özlem' | Video

01.04.2021 | 16:00

Koronavirüs salgınında hayatını kaybeden ilk hekim olan, beyaz önlüklü "iyilik meleği", Profesör Doktor Cemil Taşçıoğlu ölümünün birinci yıl dönümünde anıldı.

VİDEO DEVAM EDİYOR

Koronavirüs salgınında hayatını kaybeden ilk hekim olan, beyaz önlüklü "iyilik meleği", Profesör Doktor Cemil Taşçıoğlu ölümümüm birinci yıl dönümünde anıldı.

Eşi Doktor Didem Akar Taşçıoğlu, ise eşine yazdığı "Dön gül çehreni gülşende güller açanım " şiiriyle özlemini dizelere döktü. Hocaları Hocası Prof . Dr. Taşçıoğlu'na " Gitme uzağa gitme ben tutarım. Dön gül yüzünü de sana kanayım" sözleriyle büyük özlemini dizelere döktü .

Vefatından sonra, Okmeydanı Şehir Hastanesi'nde adı ölümsüzleşti. Didem Taşçıoğlu SABAH'a verdiği röportajda;
"Bu bizi çok mutlu etti. Orada sayın Cumhurbaşkanımıza, bütün devlet büyüklerimize çok teşekkür ediyorum. Çünkü öyle bir duygu oluşturdu ki bizde o adeta sanki oraya yerleşti ve orada yaşamaya devam ediyor hissini uyandırdı. O adı verilen onun gibi renkli, ışıklı hastanede şifa dağıtmaya devam ediyor"demişti ..

İşte Didem Taşçıoğlu'nun eşi Prof. Dr. Taşçıoğlu'na yazdığı o Özlem dolu şiir .

Sine-i mercana dönme yanarım.
Sırtını toprağa gömme solarım.
Ateş-i aşka düşer , kopar kanadım.
Alem-i berzahtan çık da seni sarayım.

Gülizarım, gülşende Güller açanım
Her lahzanda senle, senden kalanım
Her bardakta bil ki candan canayım
Sunulan şerbeti içme korkarım
Gitme uzağa gitme ben tutarım.
Dön gül yüzünü de sana kanayım.

Derler ki Lalezara O geldi.
Neşe geldi; can geldi.
Ahh ne yanın can ne yanın canan
Ne yanında sel var? Ne yanında duman?

Yakışır mı sana bu ak kaftan
Gitme uzağa gitme ben tutarım.
Gül çehreni dön de sana kanayım.

Sen bir çağlayansın ben sana akan pınar.
Sende gül var bende hala Sen yar.
Fecre varsam yokluğun dağlar,
Kuşluk olsa aramızda dağlar.

Yare mey susar, kalp susar,
Bir ses duysam, can susar.
Hal buyken ne can kalır ne derman.
Can acısı; aşk acısı; kalp ağrısı
Otamaz bunları ne gün ne güneş yakısı.
Bil ki durmaz hoş sadan;
Gitmez canın cihandan.
Sanma ki gittin derim,
Sanma ki yoksun burda;
Durur gülşende bir çift gül.
Öter üstünde bin bülbül.
İşte bu yüzden;
Dön gül çehreni gülşende güller açanım.
D. A. Taşcıoğlu