Mofaz'dan sonra alçak koltuk krizinin mimarı olan İsrail Dışişleri Bakan Yardımcısı Danny Ayalon süper güç ifadesini kullandı. Ayalon sabah.com.tr'nin Türkiye ile ilişkiler konusundaki sorusuna 'düzelmesi menfaatimize' yanıtını verdi. Aynı günlerde İsrail basınında geniş yankı bulan bir haber vardı. Eski Dışişleri Bakanı Yaşar Yakış İsrail Dışişleri Bakanı Lieberman ve İsrail Cumhurbaşkanı ile biraraya geldi. Görüşmelerde iki ülke arasındaki diplomatik sorunların giderilmesi temennilerinde bulunuldu.
Mofaz'dan Türkiye ile ilgili olumlu ifade duymak pek de sürpriz değil. Filistin ile barışı savunan Kadima Partisi liderinin Türkiye'ye sıcak bakan biri olduğu eskiden beri biliniyor.
Ancak alçak koltukta ağırladığı büyükelçimizle kendi basınına şov yapan Ayalon'un, aşırı sağcı Lieberman'ın ve Davos'ta yediği fırçayı hazmedemeyen Peres'in yaklaşımları hakikaten insanı düşünmeye sevkeden gelişmeler.
Türkiye ile İsrail arasındaki diplomatik ve askeri ilişkiler asgari seviyede. Ticaret ise devam ediyor. Yangın yerine dönen Ortadoğu'da iki ülke arasında bir müttefiklik söz konusu değil. Yeniden yapılanan bölgede eski ortaklıkların kurulması hangisine daha çok menfaat sağlar? İsrail'e mi yoksa Türkiye'ye mi? Bu sorunun yanıtı önemli.
Mısır'da Müslüman Kardeşler iktidarı her ne kadar askeri vesayetin baskısında olsa da İsrail için ürkütücü bir durum. Aynı şekilde Tunus'ta da benzer görüş iktidarda, Libya'da da bugün yarın olacaklar. Müslüman Kardeşler İsrail ve Batı için öyle büyük tehdit ki, bu korku yüzünden Suriye'deki rejim bir türlü yıkılamadı.
İsrail'i endişelendiren iktidar yapılarının ağır aksak olsa da kurulmaya başlandığı bu Arap ülkelerinin hepsinin Türkiye ile arası eskisinden bile daha düzgün. Kaldı kı Mısır da, Tunus da, Libya da Türkiye'yi örnek alıyorlar.
İsrail'in yalnızlık psikolojisinekapılması Türkiye ile barışmak için bir sebep olabilir. Hatta tıpkı Mavi Marmara gibi Suriye'nin uluslar arası sahada Türkiye'ye yönelik saldırısı İsrail'in savunmasını güçlendirmiş olabilir. Sebep her neyse niyet barışmak ise bunun şartı belli. Tazminat ve resmi özür. İsrail'in mevcut hükümeti bunu yapmadı yapmaz. Yapsalar kendi halklarına ne diyecekler? Seçmenlerine karşı küçük düşeceklerdi, ülke savunması olarak adlandırdıkları saldırıların gayrı meşru olduğunu kabul edeceklerdi. Ancak İsrail'de 2013 yılında seçim var. Yeni bir hükümet ve yeni bir Başbakan gelirse bu şartlar neden yerine getirilmesin?
