Doç. Dr. Taner Usta, ilk trimester döneminde gerçekleştirilen bu test ile anneden alınan kan örneği ile ultrasonografik inceleme sonucunda elde edilen sonuçların karşılaştırıldığını ve bu testle Down Sendromu gibi doğum anormalliklerinin gebelikte görülme riskinin olup olmadığının belirlenebildiğine dikkat çekti.
Bu testte iki biyokimyasal işaretleyici olan Free β-hCG ve PAPP-A kullanılmaktadır. Free β-hCG'nin artıyor olması ve PAPP-A'nın düşüyor olması Down Sendromu riskini arttırmaktadır. Anne karnında yer alan bebeğin ense bölümünde yer alan cilt ve cilt altı aralığındaki sıvı ultrason ile ölçülmektedir. Bu sıvının artışı kromozomal veya yapısal bozukluk ihtimalinin yüksek olduğunu göstermektedir.
Bu testin en büyük avantajı gebeliğin hemen başında gerçekleştirilmesidir. Birinci trimester döneminde gerçekleştirilen testte kullanılan çift işaretleyici Down Sendromu'nun %90 oranında ve Patau Sendromu, Edward Sendromu, Turner Sendromu, Üç Kromozomluluk gibi diğer büyük kromozomal bozukları %94 oranında belirleyebilmeyi sağlamaktadır. İkili test hamileliğin erken döneminde gerçekleştirildiği için özellikle Down Sendromu'nun belirlenmesinde ikinci trimesterda yapılan dörtlü test ve daha eskiden başvurulan üçlü teste göre daha büyük bir başarı oranı sağlamaktadır. Özellikle 36 yaşının üzerindeki hamilelerde trizomi 21 bozukluğu görülme riski artmaktadır ve bu nedenle rutin olarak amniosentez gibi invasive testler yapılmaktadır. Ancak amniosentez ilişkili düşük görülme oranı ortalama 200 hamilelikte 1'dir. Bu riskten dolayı ikili test daha önemli hale gelmektedir.
İkili test sadece bebeğin kromozomal bozuklukları yaşama ihtimali olup olmadığını belirlemek için gerçekleştirilmektedir. Ancak bu ihtimalin düşük olması bebeğin bu rahatsızlıklardan birine sahip olmayacağını garanti etmez. Bunun tam tersi yüksek risk belirlenen hamilelikler için de gerekmektedir. İkili test sonrasında bu ihtimali daha kesin bir şekilde belirlemeyi sağlayabilecek testler de gerçekleştirilmektedir. Özellikle yüksek riskin bulunduğu durumlarda Free DNA testi, kordon villus biyopsisi ya da amniyosentez gibi testler de uygulanabilmektedir. Bu testler, ikili test sonucu ortaya çıkan ihtimali daha da kesin hale getirmeye yardımcı olmaktadır.