Çocuğunuza her zaman olmasa da hayır demeniz gerekebilir. Bu, kendisine, başkasına ya da etraftaki objelere zarar vereceği durumlarda ona engel olmak amacıyladır. Amaç çocuğun korkutulması değil, yaptığı şeyi yapmasını istemediğimizi ona ifade etmektir. Genellikle çocuklar normal konuşma tonunda söylenen "hayır"a ilk anda uyum göstermezler. Bazen birkaç kez söylemek yeterli olabilir; bazen de biraz ses tonunun vurgusunun arttırılması gerekebilir. Buradaki ayar noktası çocuğun ürkmüyor olmasıdır.

Bunun sadece bir uyarı olduğunu, korkutmak ya da tehdit etmek maksatlı olmadığını anlamalıdır. Neyi, nasıl yapmasını istediğinizi söylemek ona yol gösterici olur. Elbette çocuğun davranış problemleri karşısında sakin kalabilmek çocuk açısından daha yararlıdır. Ancak anne-babanın kişiliği, sorunlar karşısında tepki verme şekillerinin farklılık göstermesi, aile içindeki huzursuzluklar ve yaşam stresleri gibi faktörler, anne-babaların her zaman aynı sakinlikte davranmalarına engel olabilir. Bu durumda çocuk da bir süre sonra annesinin ve babasının kişilik özelliklerini anlar. Onları daha az kızdırmak için nasıl davranması gerektiğini öğrenir. Elbette çocuğu örseleyecek düzeyde ses yükselmesinden bahsetmiyorum. Ama çocuklar 3 yaş civarında anne-babalarının bazen daha gergin bazen de daha toleranslı olduğunu fark edip buna uygun tutum sergilemeyi öğrenme becerisi kazanırlar.