TUVALET EĞİTİMİ 2 BUÇUK YAŞINDAN ÖNCE VERİLMELİ
Tuvalet eğitimine çocuğun mesane kasları üzerindeki denetimini kazanmaya başladığı 18-24 ay civarında başlanmasının daha uygun olduğunu vurgulayan Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Uzmanı Dr. Figen Karaceylan Çakmakçı, "Tuvalet eğitimi için çocukla iş birliği yapılmalı. Eğer çocuk bez değiştirmeye direnç göstermiyor, bezi kirlendiğinde haber veriyorsa tuvalete belirli aralıklarla götürülüp tuvaletini uygun yere yapması desteklenir. Çocuk tuvaletini söylemeye başlar başlamaz artık geceleri de bezsiz yatırılabilir. Tuvalet eğitimine 2,5 yaşından sonra başlanması da alt ıslatma için zemin hazırlayabilir" şeklinde konuştu.
T
5-6 YAŞINDAN ÖNCE İDRAR KAÇIRMA TEDAVİSİNE BAŞLAMAK NADİREN GEREKLİDİR
Çocuklarda idrar kaçırmayla birlikte dil bozukluğu, motor gerilik gibi gelişimsel bozuklukların, uyku bozukluklarının, dikkat eksikliği ve davranım bozukluğunun, dışkı kaçırmanın ve anksiyete bozukluğunun da görülebildiğini söyleyen Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Uzmanı Dr. Figen Karaceylan Çakmakçı, "5-6 yaşından önce tedaviye başlamak nadiren gereklidir. Tedavi yönteminin seçimi bedensel etkenlere, çocuğun yaşına, sorunun sıklığına, sonuçlarına ve tedavinin aciliyetine göre yapılır. Örneğin; çocuğun gündüz saatlerinde çamaşırının damla şeklinde sürekli ıslak olması dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğunun önemli bir belirtisi olabilir" açıklamasında bulundu.
İDRAR KAÇIRMA TEDAVİSİNDE BİRKAÇ TEKNİK BİRLİKTE KULLANILABİLİR
İdrar kaçırma tedavisinde çeşitli tekniklerden birkaçının birlikte kullanılmasının önerildiğini belirten Dr. Figen Karaceylan Çakmakçı, "Bu teknikler kayıt tutma ve ödüllendirme, sıvı kısıtlaması ve gece uyandırma, mesane eğitim egzersizleri, sfinkter eğitim egzersizleri, aile ve çocuğa danışmanlık verilmesi ve ilaç tedavisi tekniklerinden birkaçı kullanılabilir" dedi.
ALT ISLATMANIN NEDENLERİ:
Biyolojik Etkenler
* Kalıtım (Genetik)
* Mesane sorunları
* Uyku evreleri ile ilgili sorunlar
* Gelişimsel sorunlar
* Hormonal etkenler
* İdrar yolu enfeksiyonu
PSİKOSOSYAL ETKENLER
*Tuvalet eğitimine erken başlama, katı tuvalet eğitimi ve anne-babanın uygunsuz veya kayıtsız tutumları
* Uzun süre bez kullanılması
*Aile düzenindeki önemli değişiklikler (ailede ölümler, ayrılıklar, boşanma, geçimsizlikler, hastalıklar, kardeş doğumu)
