İnsanların ölülerinde bile eşit değiliz.. Yazarken de, söylerken de..
Diyelim biri sele kapılıp boğuldu.
Sıradan biriyse, haberi şöyle veriyoruz..
"Cesedi bulundu."
Ama, saygın biriyse, dil değişiyor.
"Cenazesi bulundu."
Birinci söyleyiş şekli doğru aslında. Türk Dil Kurumu Sözlüğü "Ceset" için "Ölü vücut" yazıyor..
"Cenaze"nin karşısında yazan ise çok farklı.. "Kefenlenip tabuta konmuş, gömülmeye hazırlanmış ölü."
Peki selde bulunmuş ölü vücuda nasıl "Cenaze" diyoruz, o zaman ve niye?.
Dilimizdeki bazı sözcükleri "Yakışıksız" buluyorsak eğer, "Yakışır" bir sözcük icat etmemiz gerekiyor, çok başka anlama gelen bir lafı, oraya yapıştırmak yerine..
"Sıkma baş"ı avam bulup "Türban" dediğimiz gibi.. Türban çok başka bir baş bağlama şeklinin adı zaten, hem de tüm dünyada. Sıkma baş'ı beğenmiyorsan, kafana yakıştıramıyorsan, o zaman yeni bir sözcük dene.. "Türban" deyip anlam kargaşası yaratma..
Ama olmuyor.. Bizde "Ben yaptım oldu" kuralı var..
Türk Dil Kurumu'nda bu yanlış kullanımlardan rahatsız olan yok mu?.
Bu kurumun görevi ne?.
(Tesadüfe bakar mısınız?. Bu yazıyı yazdığım gün, Türk Dil Bayramıymış meğer..)