Kime niyet kime kısmet! Yola, IMF'nin Türkiye Masası Şefi Mark Lewis'i dinlemek üzere çıktım. Lewis, Menemen'e bağlı Seyrek köyündeki Gediz Üniversitesi'nin konuğuydu. Gediz Üniversitesi İktisadi ve Ticari Bilimler Fakültesi, "Politik ekonomi" konulu üç günlük bir program hazırlamış. 15 ülkeden 45 konuşmacı davet etmişler. "Yeni liberalizm, refah toplumunun çıkmazı" tartışıldı. Ben Lewis'in köy meydanında köylülerle sohbet edeceğini hayal ederken, o da ne, karşıma Nijerya Kralı'nın köydeki üniversitede okuyan oğlu İbrahim Usman çıktı.
Nijerya, petrolü, madeni bol, yoksulu çok bir ülke. Kalan kaynaklarını da küresel güçler olanca kuvvetleriyle bastırıp "değerlendirmek" peşinde.
150 milyon nüfuslu Nijerya kendi kaynaklarını, kendi toprağını kendisi değerlendirmek istiyor... Ama bu nasıl olacak? Bir yanda yabancılarla iş yapıp dünyalığını doğrultan küçük bir azınlık, diğer yandan eğitimsiz ve yoksul büyük kitleler var.

***
İbrahim Usman şanslı. Babası Saad Usman Müslüman Nijeryalıların kralı. Kral deyince kafanız karışmasın! Koca ülkede herkes kral! 60 bin kral varmış Nijerya'da. Usman, kralın dört karısından olan 19 çocuğundan biri. 2010'da 10 arkadaşıyla Türkiye'yi gezmeye gelmiş. İzmir'i de gezerken Gediz Üniversitesi'ni duymuş. Görmeye gitmiş ve Seyrek köyünde okumaya karar vermiş.
Herkes İstanbul, Ankara gibi büyük şehirlerde okumak isterken bir kralın oğlu niye köy üniversitesini seçer? Üstelik Karşıyaka'da oturuyor. Her gün en az 45 dakikasını okul yolunda harcıyor. "Sevdim" diyor... İşletme öğrencisi. Bütün kardeşleri okuyor. Kimi üniversiteyi bitirmiş.
Kimi Londra'da, kimi Kahire'de, herkes istediği ülkede okula gidiyor. "Ülkemin en büyük sorunu eğitim" diyor. Hayali kral değil, işadamı olmak. Zaten bağlı olduğu Jere kabilesinin petrolü yok, tarım arazisi var. Dört arkadaşıyla paylaştığı evinde kimse ona kralın oğlu muamelesi çekmiyor. Evin gündelik işlerini arkadaşlarıyla paylaşıyor. Okula yılda 5 bin dolar ödüyor. Tutumlu olmayı şimdiden öğrenmiş.
***
Türkçeyi henüz sökememiş.
Ne bir tek siyasetçimizi tanıyor ne de bir sanatçıyı. Türk Müziği dinlemiyor. Türkiye'de en çok neyi sevdiği sorulduğunda, gözleri parlayarak, "Fenerbahçe" diyor. Aziz Yıldırım'a hayran, bir de Cimbom'un koçu Fatih Terim'e... Nereden çıktı bu Fenerbahçe aşkı?
Sarı lacivert renklerle ülkesinde beş yıl önce tanışmış. Uche, Jay Jay Okocha ve Yobo sayesinde. Futbol fabrikası Nijerya'da, Nijeryalı oyuncular olmuş Fenerbahçe diplomatı. Usman, Aziz Yıldırım'ın hapisten çıkmasını bekliyor. 20 yaşındaki veliahdın söyledikleri gösteriyor ki, F.Bahçe'nin durumu sadece Türkiye'de yaşayanları üzmüyor. Zira adalet evrensel bir olgu. F.Bahçe'den beklentisi olanlar sadece Türkiye'deki taraftarlar değil.
Bu arada takımlarına düşkünlüğü ile bilinen İzmir'de F.Bahçe formasına öyle talep var ki, forma satın almak istedim, bulamadım.
FB'nin yeni yönetiminin dikkatine sunmak isterim: F.Bahçe Türkiye'nin en yaygın spor sivil toplum kuruluşu. Futbol oynayan herkes Real Madrid'de forma giymek ister. F.Bahçe de Nijeryalı gençlerin nirvanası olmuş.
Türkiye futbolda star yaratamıyor ama takım yaratmayı öğrendi.