İktidar, terörle mücadele ve teröristle mücadelenin farklı olduğunun idraki içinde, PKK'nın beslendiği kaynağı kurutmak adına bazı adımlar attı. Ama PKK'nın talebi baştan beri farklıydı. Bir kısım teröristin affı, liderlerinin başka ülkelere sürgünü ve zaman içinde PKK'lıların siyasette varlıklarını sürdürmesi. Nitekim Habur girişi bunun ilk denemesiydi (Ekim 2009). Ama toplumda o kadar büyük infial uyandı ki, o olay dönüm noktası oldu; ardından KCK operasyonu geldi (Aralık 2009). Terörle mücadele kanunundan yargılanan çocukları kurtaracak yasadan da vazgeçildi. Hükümet belli ki, demokratikleşme adımlarını atarken, PKK'nın nihai hedefini karşılayacak siyasi güce sahip olup olmadığı hususunda bir değerlendirme yapmamıştı. Zira en ufak bir sarsıntıda, tabanı tepki verdi, çabalar sona erdi.
Artık seçim öncesi ciddi adımlar atılamaz. CHP ve AK Parti'nin bu konuda işbirliği yapması da zor. Ama seçim sonrası, terör üretenlere siyasi zeminleri açmak da dahil, farklı çözümler gündeme gelebilir. Bunun için siyasetçilerin müşterek bir planla ortaya çıkması gerekiyor.
Bunu gerçekleştirebilirler mi? Göreceğiz.