MESLEKİ dayanışma dediğiniz böyle olur. Ünlülerle Yemekteyiz yarışmasında fena halde hırpalanacağından endişe eden sevgili Ece Vahapoğlu, ev sahipliği yapacağı gece telefon açıp "Yüksel bunlar beni parçalayacak, yetiş" deyince, telefon kulübesinde Süpermen kostümümü bile kuşanmadan, çiçeğimi alıp Etiler'deki eve koştum. Sandım ki, Yemekteyiz'in yarışmacıları ünlüler olunca, her şey sütliman olacak, birbirlerine iltifatlar, övgüler yağdıracaklar. Ama ne gezer? Ben yapımcı Caner Erdem'in yerinde olsam, güvenlik önlemi olarak metal yerine plastik çatal bıçak kullandırırdım... Yok, yok, tabii ki mübalağa ediyorum. Hepsi birbirinden ünlü ve saygın koca koca insanların, birbirlerinin boğazına sarıldığı filan yoktu. Ama ustaca laf sokmaktan da geri durmuyorlardı hani. Hatta gerilimin doruğa tırmandığı dakikalarda, ekibin zorunlu sigara molası verdiği anlar bile yaşandı. Tabii ki bunların ayrıntısına girip de, 8 Kasım'da yayınlanacak programın keyfini kaçıracak değilim. Ama şu kadarını söyleyeyim, öyle danışıklı dövüş bekleyenler çok yanılacak. Benim misafir olduğum sofrada Ece'nin çorbası dışındaki yemekleri beğenildi. Zarif ev sahipliği ve her konuğu için ince ince düşünerek tasarladığı özel hediyeleri de takdir gördü. Bense annesinin yarışma harici yapıp gönderdiği Boşnak böreğine yumuldum. Yok yahu, iştahımdan filan değil, tabaklarındaki yemekleri olduğu gibi bırakan yarışmacıları protesto etmek için! (Ne güzel bahane buldum ama?) Barbaros Şansal ise gerçekten bir iğne üstadı. İyi ki televizyon eleştirmenliği yapmıyor. Hem biz aç kalırdık hem de kimse korkudan program, dizi, bülten filan yapamazdı!.. Adam eleştirmenlik yapmak için imal edilmiş sanki. En son, benim getirdiğim çiçekleri ağzına doladı. Burada yazamayacağım öyle bir benzetme yaptı ki, hani buna tam benzetmek denir! Bu arada ünlülerin kazanacakları büyük ödülü, kendi belirledikleri hayır kurumlarına verecek olmaları da çok güzel bir davranış. Yani bu kez Yemekteyiz, hayra alamet!..