Ken Loach ustanın TV dizileri ve kısalar dışında (ama belgeseller dahil) 34. filmi bu... Onun yıllar boyu, bitmeyen bir sabırla İngiliz emekçi sınıfı üzerine birer oya gibi ördüğü hikayeler, dünya üzerinde belli bir sınıfa adanmış, daha doğrusu sınıfsallığı temel özellik olarak almış bir sinemanın en görkemli örneği. Belki Eisenstein'dan beri... Film bir suçtan dolayı hapis yemekten kılpayıyla kurtulmuş bir genç adamın öyküsü. Robbie hastanede yeni doğmuş bebeğini ve karısını ziyaret ettiğinde, onun kendi talihsiz macerasını yaşamadan büyüyeceği yeminini eder. Ve bir iş bulup çalışmaya başlar. Ama serseri arkadaşları ve zor yaşam koşullarıyla, suça bulaşmadan yaşaması mümkün müdür? Bu konu sizi ürkütmesin! Seyirciyi bekleyen, yeni bir 'suçlu ve çaresiz genç' öyküsü değil. Suyu çıkmış bu tema yerine yönetmen, değişmez senaryo yazarı Paul Laverty'yle birlikte farklı bir ton seçmiş: Komedi. Kahramanımız birden ortaya çıkan koku alma hassası ile bir içki uzmanı oluyor ve çok nadir bulunan bir viskiyi kaçırıp zengin olmayı kuruyor. Emek destanı, soygun filmi, isyancı-marjinal gençlik öyküsü gibi tanımlamaları bağdaştıran film öylesine sempatik ki, önemli filmlerle dolu son Cannes'da bir jüri özel ödülü bile aldı. En iyi Ken Loach'ların o kendine özgü tadını beklemeden, keyifle izlenebilecek bir film.
MELEKLERİN PAYI (The Angel's Share) ***
Yönetmen: Ken Loach/
Senaryo: Paul Laverty/ Görüntü: Robbie Ryan/
Oyuncular: Paul Brannigan, John Henshaw, Gary Maitland, Jasmin Riggins, William Ruane, Roger Allam/ İngiliz filmi
