Siyasetin taşlı tozlu yollarında
3 Kasım'da iktidardaki 8. yılını dolduracak olan Başbakan Tayyip Erdoğan'ın siyasi yaşamının önemli bir kesiti "Bir Liderin Doğuşu: Recep Tayyip Erdoğan" adıyla kitaplaştırıldı. Meydan Yayınevi'nden piyasaya çıkacak olan kitap, Erdoğan'ın siyasi yaşamındaki yol arkadaşlarından AK Parti İstanbul Milletvekili Hüseyin Besli ile Şair-Yazar Ömer Özbay tarafından kaleme alındı. Kitapta, Erdoğan'ın gençlik yıllarından başlayarak Başbakanlık koltuğuna oturduğu güne kadar geçen siyasi yaşamı ele alınırken, Pınarhisar Cezaevi'nde yattığı 4 aylık mahpusluk günlerinin bilinmeyen yönleri de anlatılıyor. Kitapta, Erdoğan'ı, Pınarhisar Cezaevi'nde susturacaklarını söyleyen MİT görevlisi kimdi? İsviçre'nin Türkiye Büyükelçiliği'nde görevli MİT'çiden bu kararı duyan ve soluğu İstanbul'da alan Hasan Yeşildağ, "Reis'i korumak için kendini zorla cezaevine nasıl attırdı?" sorularına yanıt veriliyor. Roman tarzında kaleme alınan, Erdoğan'ın dünden bugüne siyasi yolculuğunu yansıtan kitaptan kesitler şöyle:
... Hasan Yeşildağ, konsolosluktaki işlerini bitirmiş, çıkmak için kapıya yönelmişti. Güvenlik bankosunda oturan polis memurunu görünce durdu: "Cengiz Abi burada mı ?" "Yukarıda." Cengiz Bey, Hasan'ı karşısında görünce sevinmişti. Odada kendinden başka asker tıraşlı, koyu takım elbiseli iki kişi daha vardı. "Hasancığım, hoşgeldin!" dedi. "Seni misafirlerimle tanıştırayım: 'Türkiye'den geliyorlar. İkisi de bizden emekli. Çok değerli ağabeylerimiz!" O sırada, televizyondaki habere dalmışlardı. Spiker, İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı'na verilen hapis cezasının Yargıtay tarafından onaylandığını söylerken, arka planda Erdoğan'ın görüntüleri yer alıyordu.
KESMEDİNİZ SESİNİ
Cengiz Bey, misafirlerine döndü: "Yahu, kesemediniz gitti şu herifin sesini!" dedi. "Bak, hala konuşup duruyor!" Misafirlerden, yaşlı olanı: "Merak etme!" diye cevap verdi. "Az kaldı... Hapishanede bitireceğiz işini!.." Tamamen tesadüf eseri olarak elde ettiği bu bilgi, hayati öneme haizdi çünkü, Cengiz Alkan, MİT İsviçre sorumlusuydu!.. Hasan Yeşildağ, bu olaydan sonra Türkiye'deydi. Bilgiyi İstanbul Büyükşehir Belediye Meclisi üyesi olan kardeşi Zeki Yeşildağ'la paylaştı. İkisi ne gibi önlem alabileceklerini gözden geçirirken Zeki, kestirip attı: "Abi, uzatmaya gerek yok" dedi. "Tayyip Bey'le beraber sen de gireceksin cezaevine; mahpusluğun yabancısı değilsin! Yeşildağ, karşılıksız çek kesmekten karşısına çıktığı hakimden yana yakıla hapis talep eder. Tek çıkar yolun 'hapse mahkumiyet' cezası olduğuna hakimi ikna eder.
PINARHİSAR DA HAZIRLIK
Yeşildağ, önceden gidip cezaevini gezer. Koğuş boyatıp, yalnızca içeriden açılabilen sürgüler yaptırır. Çatıya manyetik bariyerler, bahçeye sensörler yerleştirir. Gerekli gördüğü kör noktalara kamera sistemi kurdurur. Yeşildağ, 1999'da Erdoğan'ın cezaevine girdiği günü ve sonrasını ise şöyle aktarıyor: "Hepimizin gözleri dolmuştu... Hapishaneye ilk girildiği anın psikolojisini bildiğim için ne zaman boşalacak diye bekliyorum; fakat Reis'te tık yok. Etrafa şöyle bir göz attı: 'Güzel olmuş!' dedi. Gece yarısı olmuştu. İsviçre'den gelirken getirdiğim bir takvim vardı. Onu sordu. "Burada geçen her gün için bir tane çizeceğiz" dedim. Ay bitince, çevireceğiz. "Tamam" dedi. Aldı kalemi, "Bismillah" deyip ilk günün üstünü çizdi. Sonraki günler, öyle yoğun geçti ki, çoğu zaman çizik atmayı unutuyorduk. Yıllar sonra Davos'ta "One minute" çıkışı ile dünya gündemine damgasını vuran Erdoğan, cezaevinde yattığı dört ay boyunca haftada iki gün İngilizce kursu aldı. 4 ay boyunca 30 binden fazla ziyaretçi kabul etti, 13 bini aşkın mektubu kendi el yazısı ile yanıtladı. Bir keresinde, "Çok yoruldunuz. Bu mektubun cevabını ben yazayım" diyen arkadaşını fırçaladı. Çorum'dan yazan imam hatipli kızın mektubuna, tıpkı diğerleri gibi cevap verdi. Yeşildağ, "Reis'i çok duygulandıran iki ziyaretçiyi hiç unutmuyorum" diyor ve şöyle devam ediyor: "Bunlardan biri Fenerbahçeli kas hastası Sedat, diğeri denize dalarken boynu kırılıp felç olan, Kara Hasan. İkisi de sedye ile gelip Başkan'ı ziyaret etmişlerdi." İlk sabah kahvaltımızın mükemmel olmasını istiyordum. Özene bezene müthiş bir kahvaltı sofrası hazırladım ve Reis'i buyur ettim. Masayı görünce: "Hasan bu ne?" dedi. "Hemen kaldır bunları! Kahvaltı masamızda, ekmek dahil üçten fazla çeşit bulunmayacak, buna bilhassa dikkat edelim!"
AKLIM O İSTİHBARATÇIDA
Her şey çok normal giderken bir gün genç bir mahkum geldi. Çocuk son derece atletik yapılı. Dosyasına baktım, 'görevli memura mukavemet'ten ceza almış. Gardiyana, "Bu çocuk, kameranın altında yapsın görüşmelerini" dedim. İşin garibi, çocuğun ziyaretçileri de kendisi gibi atletik. Bir süre sonra ortada ters bir şeyler döndüğünü anlayan bu arkadaş, gelip durumuyla ilgili açıklama yaptı: Kendisi dövüş ustasıymış; ziyaretine gelenler de sahip olduğu spor salonuna devam eden öğrencileri. Ziyadesiyle huylandığım bir diğer mahkum da askerliğini yeni bitirdiğini söyleyen bir gençti. İlk günü bana "Tayyip Bey'e hizmet etmek" istediğinden söz etti. Suçu, 'emre itaatsizlikti ve tesadüfe bakın 4 ay hapis cezası almıştı. Başefendi, bizi kırmadı bu arkadaşın görüş günleri haricinde koğuştan dışarı çıkarılmaması için ricamızı anlayışla karşıladı. Asıl sıkıntıyı başka hapishanelerden Pınarhisar'a tayini çıkan infaz koruma memurları konusunda yaşıyordum. Dışarıdan geldikleri için kimin nesi olduklarını bilmemiz mümkün değil; bu da huzursuzluk yaratıyor insanda. Ergenekon soruşturmasının ikinci iddianamesinin klasörlerinde yer alan Hisar kod adlı gizli tanık şu iddiayı ortaya atıyor: "Erdoğan, Pınarhisar'da yatığı sırada öldürülecekti. Bu suikast için Remzi ve Fadıl adlı iki gardiyan Pınarhisar'a tayin edildi. Ancak son anda suikastten vazgeçilmiş!"
SİYAH KAR MASKELİ
Bir gece, bahçede çıtırtı duydum. Kısa aralıklarla devam eden bir çıtırtıydı. Ses, Tayyip Bey'in de dikkatini çekmişti. Bahçede çıtırtı çıkartabilecek herhangi bir hareketliliğin sensörler tarafından algılanması gerekiyordu. Alarm çalışmamıştı. Bu durumun tek açıklaması vardı: Bahçedeki sistem, devre dışı bırakılmıştı. "Geldiler!" diye mırıldandım kendi kendime. "Önceki teşebbüslerinin boşa çıktığını görünce bu sefer işi ciddiye alıp, 'tim' gönderdiler!" Yemek yapmakta kullandığım bıçaklardan en cesametlisini kaptım. Reis, çalışma masasından, gayet sakin; kollarını göğsünde kavuşturmuş beni seyrediyor. "Bismillah!" diye haykırarak, hızla kapıyı açtım! Karşımda ne yapacağını bilemez halde donup kalmış bir tarla faresi, gözlerini kırpıştırarak bana bakıyordu. Reis'e seslendim: "Fareymiş!" Erdoğan'ın, Pınarhisar Cezaevi'ndeki son günüydü. Çıkış hazırlıkları başlamıştı. Kader arkadaşı Mustafa Gündoğan, 'Başkanım. Hamdolsun bu da bitti. İnşallah bir gün bu ülkenin Başbakan'ı olacaksınız; lâkin biz o günlerde yanınızda olamayacağız!' Tayyip Bey, keyifliydi; gülümseyerek, 'Bak, Mustafa!' dedi, 'İşte sana söz. Eğer bir gün Başbakan olursam ilk görüşeceğim kişi sen olacaksın!' (Mustafa Gündoğan belediye günlerinden beri yanındaydı. Cezaevine girince o da Pınarhisar'da ev tutmuş her gün Erdoğan'ı ziyaret etmişti.)
CEZAEVİNDE SUİKAST GİRİŞİMİ
Tahliye saati bekleniyordu. Saatler gece yarısını gösterirken, bütün ışıkların birden söndüğü görüldü. Savcı, Erdoğan'a suikast yapılacağı ihbarı almış ilk önlem olarak da hapishane karartılmıştı. İlave önlemler olarak, Tayyip Bey'e çelik yelek giydirilmesi ve tahliyenin arka kapıdan yapılması kararlaştırılmıştı. Erdoğan, çıkışın arka kapıdan yapılacak olmasına ses çıkarmadı; fakat çelik yelek giymeyi bütün ısrarlara rağmen kabul etmedi. İki rekat şükür namazı kıldıktan sonra yanında duran Hasan Yeşildağ'a döndü: "Ben yeleğimi giydim! Çıkabiliriz" dedi. Erdoğan 9 Mart 2003 Siirt yenileme seçimleri sonrasında Başbakan oldu. AK Parti Genel Merkezi'nde tebrikleri kabul ettikten sonra odadakilere "Beni biraz yalnız bırakır mısınız?" dedi. Oda boşalırken, köşede bekleyen bir kişiye "Mustafa sen kal" dedi. Erdoğan, sözünü tuttu ilk görüşmeyi onunla yaptı. Hem de bir saate yakın.
