Kısacık bir an için bile olsa durup düşünmek yerine... Hemen tartışmaya başlıyoruz...
Neymiş? İnsanlar Van'a yardım diye mayo ve parmak arası terlik gönderiyormuş! Yok, hayır! Abartmaymış bunlar; asıl gerçek şuymuş ki, Van'a yardım olarak sıfır cep telefonu ve takım elbise gönderenler bile varmış!
Yahu bir durun!
Elbette millet mayo, terlik, kravat gönderme seferberliği yaşamıyor! Aklımızı yitirmedik ya!
Ama Van'a cep telefonu göndermek için kuyruk olunduğu da yok!
Belki asıl şunu gündeme getirmek daha yararlı...
Kemikleşmiş yardımlaşma kuruluşları dışında kalan noktalarda ilk iki gün gördüğümüz heyecan söndü.
Gönüllüler üç beş kişiyi geçmiyor.
Sosyal medyadan yapılan "onlarca koli var ama sayımız az, yükleme yapamıyoruz" çağrılarına tekrar kulak verilmesi gerek!

***
Sormayın neresi diye...
Hangi şehir, hangi mahallelerde diye sormayın..
Ne önemi var!
Ama geçen salı gününden beri çeşitli noktalarda gönüllü yardım çalışmalarını yakından "izlediğimi" söylemeliyim.
Tablo bir bütün olarak insanın kalbini ferahlatıyor. Bu çok açık!
Hepsinden önce de Kızılay'ın yükleme ve gönderme işini ehil bir disiplinle gerçekleştiren elemanlarını alınlarından öpmek isterim!
Bazı belediyeler işçilerini pis ve çok buruşuk giysileri yıkayıp ütüledikten sonra paketlemekle görevlendirmişler ki, helal olsun!
Gönüllü gençlere gelince ilk iki, üç gün harikaydılar. Van'ın ülkenin tam neresinde olduğunu bilmiyordu çoğu ama olsun! Kalplerinin yerli yerinde olduğuna hiç kuşku yoktu!
***
Ha! Fırfırlı donları, kirli gecelikleri, askılı jarse gece elbiselerini, tabanı ikiye ayrılmış dekolte ayakkabıları, kravatları soracaksanız...
Cep telefonumda fotoğrafları var. Çok merak edene veya inanmayana utana sıkıla gösteriyorum.
Ama bu konunun ille de üzerinde duracaksak...
Neden, diye sormalıyız.
Neden, nasıl oldu da...
Bizim şehirli orta sınıflarımız "kendisi"nden veremez hale geldi?
Eskilerini hiç ayıklamadan bir torbaya doldurup depremzedelere yardım diye gönderince içi ferahlayan insanlar nasıl çıktı ortaya?
Paçozlaşmanın bu kadarı bazı kesimlerde nasıl yaygınlaştı?
Oysa sosyal terbiye sanıldığı gibi birbirimizi gözaltında tutmak değil ama birbirimizin onurunu kırmamaya özen göstermektir!
Bu gerçeği nasıl unutmuşuz?